Włókna poliestrowe
Produkcja włókien poliestrowych, o nazwie Terylene, została uruchomiona na skalę przemysłową w Wielkiej Brytanii w 1955 r. Polskie włókna poliestrowe to: Elana i Torlen. Znane włókna to Dacron (USA), Tergal (Francja), Diolen (Niemcy), Terital (Włochy), Teron (Rumunia), Ławsan (Rosja).
A Włókna poliestrowe mają bardzo dobre właściwości mechaniczne. Charakteryzują się wysoką wytrzymałością na rozciąganie, bardzo dobrą odpornością na tarcie. Wydłużenie względne włókna dochodzi do 42%, są przy tym sprężyste. Cechy te sprawiają, że wyroby z tych włókien nie gniotą się oraz mają największą, spośród wszystkich wyrobów wykonanych z włókien naturalnych, sztucznych i syntetycznych, zdolność zachowania kształtu.
Włókna poliestrowe są odporne na działanie wysokich temperatur. Długotrwałe ogrzewanie w temperaturze 150°C powoduje jedynie małe obniżenie ich wytrzymałości. W zetknięciu z płomieniem zachowują się jak włókna poliamidowe. Są odporne na działanie zasad oraz bardziej odporne niż włókna poliamidowe na działanie kwasów. Wykazują także większą odporność na oddziaływanie promieni słonecznych i mogą być wystawiane na długie działanie światła.
Wadą tych włókien jest bardzo niska higroskopijność. W normalnych warunkach klimatycznych włókna te mogą wchłonąć jedynie ok. 0,4% wilgoci, jednocześnie po zamoczeniu bardzo szybko wysychają.
Włókna poliestrowe stosuje się zarówno jako samoistne w postaci włókien ciągłych gładkich i teksturowanych, jak również jako włókna odcinkowe w mieszankach z wełną, bawełną, lnem i sztucznymi włóknami celulozowymi. Przykładem włókna ciągłego jest jedwab poliestrowy Torlen, stosowany do wytwarzania tkanin i dzianin sukienkowych i bluzkowych, firanek, krawatów itp. oraz tkanin technicznych. Do jedwabi teksturowanych należy zaliczyć wytwarzany w Polsce Elastor, natomiast do jedwabi puszystych — polski Bistor. Włókna te znalazły także zastosowanie w przemyśle dziewiarskim, który wprowadził na rynek wiele nowych wyrobów, takich jak: dzianiny bluzkowe, koszulowe, dzianiny tkaninopodobne, ubraniowe, kostiumowe, płaszczowe, swetry itp. Włóknem odcinkowym jest Elana., która w mieszankach z wełną i bawełną dominuje przy wytwarzaniu tkanin ubraniowych, płaszczowych, koszulowych sukienkowych, na odzież roboczą i innych. Włókna poliestrowe odcinkowe stanowią najważniejszy substytut włókien bawełnianych.