Właściwości estetyczne materiałów odzieżowych
Do właściwości estetycznych materiałów odzieżowych należy zaliczyć: kolor, gniotliwość, kurczliwość, mechacenie się, trwałość wybarwień.
Do materiałów mniej gniotliwych zalicza się wyroby z surowców zwierzęcych i syntetycznych, wykonane z przędzy mocno skręconej lub wykończone przeciwgniotliwie.
Kurczliwość materiałów ograniczono w znacznej mierze przez wprowadzenie włókien syntetycznych i kompozycji z włóknami syntetycznymi lub stosowanie apretur przeciwkurczliwych.
Mechacenie się dotyczy przede wszystkim wyrobów wykonanych z włókien syntetycznych lub tkanin z dodatkiem tych włókien. Jednak w tym przypadku stosowanie odpowiednich apretur ogranicza to zjawisko.
O trwałości wybarwień może decydować oddziaływanie światła słonecznego lub zabiegi konserwacyjne. Wyroby, nawet mało używane, lecz o małej trwałości wybarwień, mogą sprawiać wrażenie starych i nieestetycznych.
Właściwości wytrzymałościowe materiałów odzieżowych.
Na podstawie właściwości wytrzymałościowych materiałów odzieżowych można określić, jaka będzie trwałość odzieży w użytkowaniu, jak szybko wyroby z nich wykonane będą się przecierały, czy łatwo będą się rozrywały, wypychały, rozciągały.
Na przetarcie najbardziej odporne są włókna poliamidowe (Nylon, Stylon), w dalszej kolejności zaś włókna poliestrowe (Elana, Torlen), poliakrylonitrylowe (Anilana), wełna, bawełna i inne naturalne. Najmniej odporne są włókna wiskozowe i octanowe. Na ścieralność, oprócz surowca, ma wpływ także budowa tkaniny. Bardziej odporne na ścieranie są tkaniny wykonane splotem satynowym oraz rządkowym i gładko wykończone, w przeciwieństwie do wykonanych splotem prostym, o chropowatej powierzchni.
Elastyczność i odporność na wypychanie staje się istotna wówczas, gdy materiał jest narażony na wielokrotne działanie sił rozciągających i wypychających (np. w miejscach kolan i łokci). Właściwość tę można poprawić, dodając do włókien naturalnych włókna syntetyczne albo przez stosowanie nitek teksturowanych.