Materiały

Włókniny

admin / 31 marca, 2020

Włókniny i przędziny są traktowane jako nowe wyroby włókiennicze i można je zaliczyć do wyrobów nietkanych. Są one utworzone z pojedynczych lub łączonych warstw włókien bądź nitek, w których elementy są związane ze sobą przez sklejanie, igłowanie lub przeszycie. Włókniny otrzymuje się bezpośrednio z włókien w wyniku ich łączenia. Przędziny uzyskuje się analogicznie, przy czym elementami tworzącymi są nitki ułożone równolegle w warstwach odpowiedniej grubości.

Otrzymywanie tych wyrobów jest znacznie prostsze i tańsze od otrzymywania wyrobów tradycyjnych, natomiast ich jakość przewyższa w niektórych przypadkach właściwości użytkowe odpowiednich wyrobów tkanych. O rozwoju tej gałęzi zadecydowała także możliwość wykorzystania surowców włókienniczych o stosunkowo gorszych właściwościach przędnych, np. włókien ponownych.

Włókniny

Otrzymywanie włóknin przeszywanych polega na przygotowaniu odpowiedniej mieszanki włókien, z których w procesie zgrzeblenia tworzy się jednolitą warstwę, tzw. runo. Runo jest przeszywane włóknami lub nitkami na specjalnej maszynie przeszywającej. Tego typu włókniny otrzymuje się najczęściej z włókien wiskozowych, poliakrylonitrylowych oraz różnych włókien ponownych. Włókniny takie są stosowane jako watolina lub, w przypadku zastosowania lepszych surowców, gęściejszego przeszycia i po odpowiednim wykończeniu, jako materiał na odzież dziecięcą i damską. Włókniny specjalnie wytwarzane, tzw. włókniny puszyste, mogą być także materiałem na futra.

Włókniny igłowane otrzymuje się w wyniku przeigłowania runa igłami, mającymi na swej powierzchni specjalnie ukształtowane nacięcia. Pojedyncze włókna runa lub pęczki włókien, zaczepiając się o nacięcia igły, są przeciągane przez jego warstwę. W celu wzmocnienia włókniny stosuje się podkładkę z tkaniny, w którą wigłowuje się runo lub wzmacnia włókninę przez spryskiwanie klejem syntetycznym. Włókniny igłowane są stosowane do produkcji odzieży jako materiały termoizolacyjne i wypełniające.

Oprócz mechanicznego łączenia włóknin rozwinęła się produkcja włóknin klejonych. Istnieje wiele sposobów tworzenia włóknin klejonych, przy czym do najważniejszych można zaliczyć: klejenie lateksami i klejenie środkami termoplastycznymi.

Włókniny klejone lateksami uzyskuje się w wyniku napawania lub natryskiwania runa klejami syntetycznymi. Rodzaj procesu, jak również stosowany rodzaj środka wiążącego ma znaczny wpływ na właściwości użytkowe wyrobu. Włókniny klejone przez napawanie są bardziej sztywne, co wynika z bardziej zwartej budowy, spowodowanej wnikaniem kleju do wnętrza warstwy włókniny. Natryskiwanie runa daje włókninę o powierzchniowo powiązanych włóknach. Po natryskaniu, wysuszeniu i pocięciu na płyty można je kleić ze sobą oraz wulkanizować, w celu usieciowania lepiszcza.

Klejenie włóknin środkami termoplastycznymi polega na wprowadzeniu termoplastycznych tworzyw w postaci włókien, nitek lub proszku do włókien podstawowych. Włókna termoplastyczne zmieszane z włóknami podstawowymi pod wpływem temperatury kurczą się, miękną i topią. W zależności od warunków prowadzenia procesu można uzyskiwać włókninę puszystą, w wyniku wykurczania się włókien termoplastycznych w podwyższonej temperaturze, lub włókninę bardziej zbitą i sztywną, jeśli proces zachodzi pod wpływem prasowania włókien na gorąco. Włókniny można łączyć także, wprowadzając folię termoplastyczną między dwa runa oraz poddając je prasowaniu na gorących walcach.

Włókniny klejone stosuje się na wkłady usztywniające do odzieży i bielizny, wkłady termoizolacyjne, materiały pościelowe, kocowe, podpinkowe, wyściółkowe itp. Metodą klejenia wytwarza się również artykuły jednorazowego użytku, np. chustki do nosa z ligniny, pieluszki niemowlęce, ręczniki, bieliznę pościelową szpitalną itp.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *