Materiały

Tiule i koronki

admin / 31 marca, 2020

Tiule i koronki

Tiule zalicza się do wyrobów plecionych. Powstają w wyniku przeplatania równolegle napiętych nitek osnowy przez dwa układy nitek wątku: nitki wątku ułożone pod kątem 40-45° względem osnowy w kierunku „S” oraz nitki wątku ułożone pod kątem 40 – 45° w kierunku „Z”. Poszczególne nitki wątków z kierunków „S” i „Z” okręcają się wokół każdej nitki osnowy.

Rysunek. Tiul tkany: a) wygląd wyrobu, b) przebieg nitek osnowy i wątków, 1 — nitka osnowy, 2,3 — nitki wątku.

Powstaje w ten sposób układ sześciokątnych regularnych oczek. W zależności od grubości użytych nitek wytwarza się tiul cienki i gruby. Przez wprowadzenie przy wytwarzaniu tiulu dodatkowych nitek, stanowiących tzw. osnowę dodatkową, można w wyniku wiązania nitek tworzyć określony wzór. W ten sposób uzyskuje się tiule wzorzyste.

Tiulu używa się na suknie balowe i ślubne, welony, woalki, firanki, zasłony do okien. Tiul służy także jako materiał podstawowy do haftów i koronek.

Koronkami nazywa się wyroby plecione, w których na ażurowym tle występuje wyraźny gęstszy ornament. Zależnie od techniki wykonania rozróżnia się koronki tiulowe, klockowe i haftowane. Koronki tiulowe wytwarza się podobną techniką jak tiul, lecz wzbogaconą o elementy umożliwiające tworzenie wzoru. Do koronek tiulowych zalicza się np. walansjenki. Są to lekkie, delikatne koronki bawełniane lub z włókien sztucznych, stosowane do ozdabiania bluzek i bielizny. Koronki klockowe, nazywane niciankami, powstają w wyniku łączenia ze sobą i przeplatania nitek. Są wyrabiane z bawełny lub włókien sztucznych i stosowane głównie do ozdabiania bielizny pościelowej. Koronki haftowane są wyrabiane na tkaninach, dzianinach lub na tiulu z włókien bawełnianych, sztucznych lub syntetycznych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *