Włókna naturalne zwierzęce
Włókna zwierzęce dzieli się na dwie grupy: włókna stanowiące uwłosienie zwierząt oraz włókna zwierzęce oprzędowe stanowiące wydzielinę gruczołów gąsienic owadów.
Wśród włókien pochodzących z uwłosienia zwierząt największe znaczenie ma wełna. Przez określenie „wełna” rozumie się wełnę owczą, w odróżnieniu od innych rodzajów wełen, np. wełny koziej, wielbłądziej, królika angorskiego. Inne włókna z uwłosienia zwierząt, jak: sierść, włosie lub szczecina nie są stosowane do produkcji odzieży. Wyjątek stanowi włosie końskie, używane do wyrobu plecionek i wykorzystywane jako pomocniczy materiał w krawiectwie.
Do grupy włókien zwierzęcych oprzędowych należy zaliczyć przede wszystkim jedwab naturalny.
Podstawowym składnikiem włókien zwierzęcych jest białko. Substancją białkową, tworzącą włókna z uwłosienia zwierząt jest keratyna. Włókna jedwabiu są zbudowane z dwojakiego rodzaju substancji białkowych; są to fibroina i serycyna.
Włókna zwierzęce, a zwłaszcza wełny, są wrażliwe na działanie podwyższonej temperatury. Długotrwałe ogrzewanie, np. w temperaturze 100°C, powoduje brunatnienie, a następnie rozkład włókien wełny. Jedwab również ulega uszkodzeniu, jednak w nieco wyższej temperaturze, ok. 140°C. Wełna i jedwab pod wpływem gotowania w wodzie tracą na wytrzymałości.
Włókna zwierzęce są odporne na działanie rozcieńczonych kwasów w temperaturze pokojowej. Roztwory rozcieńczonych zasad, zwłaszcza w podwyższonej temperaturze, rozpuszczają wełnę; również jedwab naturalny jest mało odporny na działanie zasad. Właściwość tę należy uwzględnić podczas prania wyrobów z wełny i jedwabiu naturalnego. Kąpiel piorąca przygotowana z mydła oraz niektórych syntetycznych środków do prania dostępnych w handlu ma odczyn zasadowy. Jest to środowisko niekorzystne dla włókien zwierzęcych, stąd częste stosowanie tego typu środków znacznie przyspiesza niszczenie włókien. Podobnie niszcząco wpływa na włókna zwierzęce aktywny tlen, dlatego nie należy stosować do prania tych włókien środków piorących, zawierających czynne wybielacze chemiczne.
Pod wpływem promieni słonecznych włókna wełny i jedwabiu naturalnego ulegają osłabieniu. Przy dłuższym przechowywaniu jedwab naturalny „starzeje się”, żółknie i traci na wytrzymałości. Włókna białkowe palą się krótkim, drżącym płomieniem, wydzielając przy tym zapach spalonych włosów. Popiół tworzy ciemną, spieczoną kuleczkę, szorstką przy roztarciu.